به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در یزد، بتول حسینی زاده در جمع بانوان طلبه مدرسه علمیه حضرت زینب (س) سطح دو منطقه آزادشهر یزد اظهار کرد: قیام عاشورا بزرگترین حادثه تاریخ است و تا قبل از این قیام، معاویه هر قیامی را در نطفه خاموش میکرد.
وی افزود: بعد از معاویه، یزید بر بیعت امام حسین (ع) به نفع خود اصرار ورزید و امام با توجه به اینکه شخصیت فاسد و ضد اسلام یزید در بین مردم شناختهشده بود قیام را بهترین راه مقابله با او دانست.
این استاد حوزه تصریح کرد: حادثه عاشورا اتفاق افتاد؛ حادثهای که زیباترین تصویر عبودیت بشر و زشتترین چهره عدم عبودیت را به همگان نشان داد.
حسینی زاده با تأکید بر اهمیت حضور خانواده امام حسین (ع) در کربلا برای زنده ماندن اسلام ادامه داد: همراهی خانواده در مسیر رسیدن به کوفه به این معنا بود که امام بهقصد جنگ و درگیری عازم کوفه نشده است، ضمن آنکه حضور حضرت زینب (سلامالله علیها) در کربلا و بیدارگریهای ایشان باعث رسوایی بنی امیه وزنده شدن اسلام شد.
وی اضافه کرد: شهادت اباعبدالله الحسین (ع)، باعث زنده شدن اسلام شد و شناخت صحیح امام حسین (ع) مقدمهای برای برقراری حکومت جهانی حضرت ولیعصر(عج) به شمار میرود، زیرا حضرت هنگام ظهورمی فرمایند: «انّ جدّی الحسین علیهالسلام».
استاد حوزه افزود: عالم باید به امام سوم شیعیان شناخت پیداکرده باشد تا حضرت بتوانند خود را بهواسطهی جدشان معرفی کنند.
حسینی زاده بابیان اینکه دشمنان از طریق تزریق شبهات متعدد درباره امام حسین(ع) و نحوه شهادت ایشان قصد دارند مردم را از شناخت واقعی امام دور کنند، ادامه داد: طلاب بهواسطه مسئولیت دینی که دارند میبایست ابتدا با کتب معتبر شناخت خود نسبت به امام حسین (ع) را افزایش دهند تا پاسخ گوی شبهات احتمالی باشند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: در زمان پیامبر اکرم (ص) دو تمدن ایران و روم در دنیا حاکم بود، ولی رسول خدا در منطقهای مبعوث شد که مردمی وحشی و دور از تمدن در آن ساکن بودند اما بعد از ظهور اسلام و بعثت ایشان، بهترین تمدن از این منطقه به سایر مناطق دنیا صادر شد.
استاد حوزه بیان کرد: سقیفه و خانهنشینی حضرت علی (ع) از پایههای بیغیرتی دینی مردم آن زمان به شمار میرود و خلیفه دوم، بنیامیه را تقویت کرد و حکومت فلسطین، شام و... را به معاویه داد و معاویه نیز دست بنی امیه را باز گذاشت تا در مقابل بنیهاشم تقویت شوند.
حسینی زاده، اختلاف بین قبائل و تهدید حقطلبان را دو حربه دیگر معاویه برای رسیدن به اهدافش دانست و با اشاره به تهاجم فرهنگی معاویه، در آن زمان گفت: در زمان معاویه، بیغیرتی دینی شدید، حاکم بود و معاویه سعی در گسترش آن داشت و با ترویج دنیاطلبی، شاعران، محدثین جعل حدیث و مفسران قرآن را درم سیر منافع خود و علیه اهلبیت علیهمالسلام به کار میگرفت و باعث غفلت مردم از امور میشد.
انتهای پیام/